Conferéncia DMOO – Ostal d’Occitània (11, c. Malcosinat)
Dimècres 16 d’abril de 2014 – 18:30
Ròsa BLIN-MIOCH (Universitat Paul-Valéry, Montpelhièr III)
Las Letras de la Felibressa roja Lídia Wilson de Ricard (1850-1880)
a l’escasença de la parucion de son libre a las Presses universitaires de la Méditerranée.
La color associada al Felibritge es la màger part del temps la de sos creators de 1854 a Fontsegunha, la de Roumanille o la atribuida a Aubanel, l’estampaire del papa o a Mistral vièlh, lo blanc. Existís pasmens tre 1876 un felibritge roge, republican, marcat pel movement comunalista que s’exprimís dins sos almanacs La Lauseta. Son nucli creator foguèt congreat a Montpelhièr per lo marqués comunard Loís-Xavièr de Ricard, còfondador a París del Parnasse Contemporain, e per lo poèta audenc August Forés.
Un tresen personatge que l’estudi de Rosa Blin-Mioch cerca las rasons de son escafament i participa : Lydie Wilson de Ricard. Las letras d’aquesta Parisenca – que sas originas son escosesa e flamanda – davalada a l’entorn de Montpelhièr, las que son adreiçadas en particular a August Forés en 1876 e 1877, nos permeton de descobrir la que prenguèt sa part tota de l’òbra comuna. Rapòrtan lo resson de son aprendissatge del dialècte de Montpelhièr, de sas creacions poëticas. Lídia Wilson de Ricard foguèt publicada dins la Revue des langues romanes, primada al temps de las Fèstas latinas de Montpelhièr de 1878. Escriguèt jos los noms de Lydie de Ricard, Na Dulciorella, Lidia Colonia. La correspondéncia se situa a la debuta de la IIIena Republica e de sos enjòcs : amnistia dels comunards ; egalitat femna/òme amb lo subjècte del maridatge e del divòrci ; la laïcitat amb los enterraments civils ; la libertat de la premsa.
Trespassant lo ròtle devolgut a las femnas, pauc presentas dins lo Felibritge, Lydie Wilson de Ricard. i afortís sas conviccions politicas e son interès pel Federalisme que son marit n’es un teorician. Lor venguda dins lo Miègjorn es pas deguda sonque a las condicions politicas, mas a l’amor per la lenga del Miègjorn e per Mistral, present tre son primièr libre parisenc. Lo Parnasse foguèt una de las escòlas de Lidia, son esperit favorizèt la descubèrta de la natura del Miègjorn que percorrèt amb sa sòrre Joana, pintra, que li manda de letras que son de vertadieiras criticas artisticas dins lo temps de la debuta de l’impressionisme. Vesèm tanben nàisser dins aquela correspondéncia l’amor partit de Joana e Forés e un projècte de maridatge, libertat que poirà pas se congrear : Joana moriguèt a 25 ans a la fin de 1877 de tuberculòsi.
A lor entorn fòrça correspondents forman una telaranha que s’espandís del nivèl local al nivèl europenc.
Ròsa Blin-Mioch es ara jornalista a la retirada e cercaira associada al Réd’òc-LLAC de l’Universitat Paul Valéry (Montpelhièr III). Lo libre Lydie Wilson de Ricard (1850-1880) Les Lettres de la félibresse rouge editat per las PULM es eissit de sa tèsi sostenguda en 2010 jos la direccion de Felip Martel. Sas recercas crosan los estudis de genre e los de civilizacion dins la tòca de contribuir a l’istòria de las femnas occitanas, que foguèsson femnas del pòble, felibressas o escriveiras.